کودکان ِ تب و شب و ( زری مینویی )

کودکان ِ تب و شب و
تبسم های ِ حزن انگیز

کودکان گهواره های ِ بی لا لا ی
و مادران لا ی لای ِ بی کودک

نازکدلان ِ بغض و بهت و
بردباریِ بی پایان

کودکان ستاره های بی نگاه
و چشمه های بی چشم

که به شوق عینکِ آفتابی عاریه ای
لبخند می زنند

بی که بدانند ،
سایه ی سیاهِ هزار ساله ای

خورشیدشان را
به یغما برده است
بی که بدانند !!

زری مینویی...