اینجا همینکه کلید ِ سپیده ( زری مینویی )

اینجا
همینکه کلید ِ سپیده 
بر قفل شب می چرخد
لبخند های کاغذی ِ کوچه ها 
باز آغاز می شود 
تا چشم کار می کند 
هوایِ نبودن تو است و دیگر هیچ 
کاش می فهمیدم
با خود چه نسبتی دارم من 
در این برهوت ِ بی پایان 

 زری مینویی