از کران تا بی کرانه ( زری مینویی )

از کران تا بی کرانه 

می پرَی اما نمیگی 

شوق ِ بی نهایت ِ دل 
چرا شد قد ِ یه نقطه

دیگه از سوگِ صدا ، نه 
از هلاک ِ وازه ها ،نه

قاصدک خطی بخوان از 
ماجرائی ، دلشکفته 

 زری مینویی