این سویِ پنجره ای
رویایی
بهار ش را
در باغچه ای خیالی
تکثیر می کند
آن سو ی دیگر
دستی
بهار دلش را
در گلدانی خا لی
از پرند ه های ِ پراکنده
یکی تو
یکی من
بگذار شروع ِ شگفت ِ زیبای ما
از پلک ِ پنجره های پریشان عبور کند
و سبز-آبی ِ آوازمان
صحنه های ِ سیاه را
به پهنه های نور و ترانه بکوچاند
در این هوای سوخته
یک قطره نگاه ِ دریایی
غنیمتی ست ...
زری مینویی