با همین لبخندِ ساده ، که نَهِ چشات نشسته ( زری مینویی )

با همین لبخندِ ساده ، که نَهِ چشات نشسته 

شده بود ، با چشم بسته رَد شَم از پلی شکسته 

سرخی ِ گونه ی حرفام ، بی سبب نیست نازنین یار 
شب میگه از شرمه ، اما ، دل میگه از شوقِ دیدار

زری مینویی